06 November 2007

ပေဟဠိဖြက္တဲ့သရဲတစ္ေကာင္

ဒီရက္ပိုင္းဘေလာ့ဂ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သရဲအေႀကာင္းေတြဖတ္ရပါတယ္၊ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႕ အႀကံဳေတြ, ႀကားဖူးနားဝရွိတာေတြ, သရဲအစစ္ေတြ, သရဲအတုေတြ စံုလို႕ပါပဲ၊ ဝီစကီေသာက္ တဲ့ သရဲနဲ႕ ဝက္ျခံဗရဗ်စ္နဲ႕သရဲေတာင္ ပါလိုက္ေသးတယ္၊ ဟယ္လိုဝင္းပြဲေတာ္ကိုအေႀကာင္းျပဳၿပီး ဘေလာ့ဂါေတြရဲ့ စႀကၤန္မွာ သရဲေတြလမ္းသလားခ်ိန္ေပါ့၊ အဲဒီ ေလွ်ာက္ျပန္သံေပး လုပ္ေနတဲ့ထဲက တစ္ေကာင္က က်ေနာ့္ကိုမ်ားဝင္ပူးသြားလား မသိဘူး... က်ေနာ့္ရဲ့ လက္ေတြဟာ နတ္ဝင္သည္ လို တဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီး တခါတုန္းက ဆံုခဲ့ဖူးတဲ့သရဲတစ္ေကာင္ အေႀကာင္းကို ခ်ေရးျဖစ္ပါ ေတာ့တယ္၊

x x x x x

လြန္ခဲ့တဲ့ (၆)နွစ္ေလာက္တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တာပါ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီအေႀကာင္းကိုျပန္ေတြးတိုင္း ဒီေန႕အထိနားမလည္နိုင္ေသးပါဘူး၊ အားလံုးရဲ့အျမင္မွာေတာ့ က်ေနာ္သရဲေျခာက္ခံလိုက္ရတာပါ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီလိုမယူဆခ်င္ပါဘူး၊ ဒါျဖင့္ သရဲေျခာက္ခံရတာမဟုတ္ရင္ဘာလဲလို႕ တစံုတေယာက္ကေမးလာခဲ့မယ္ဆိုပါစို႕၊ က်ေနာ့္မွာအေျဖမရွိပါဘူး၊ ဇေဝဇဝါနဲ႕အေတာ္ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ပါ၊

အဲဒီကာလေတြတုန္းက က်ေနာ္ကအလုပ္တာဝန္နဲ႕မႀကာခဏ ခရီးထြက္ရပါတယ္၊ ၿမိဳ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လွည့္ပတ္သြားလာရတဲ့က်ေနာ္ဟာ ဟိုတယ္, တည္းခိုခန္း အေတာ္မ်ားမ်ား မွာတည္းခိုဖူးပါတယ္၊ အမ်ားအားျဖင့္ အားလံုးနီးပါးက သူ႕ဟာနဲ႕သူ ေကာင္းမြန္ၿပီး အဆင္ေျပပါ တယ္၊ က်ေနာ့္အတြက္က အိပ္ရာအျပင္အဆင္ သန္႕ျပန္႕ရင္ၿပီးတာပါပဲ၊ ဟိုဟာျဖစ္မွ, ဒီဟာျဖစ္မွ ရယ္မဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ့္အေဖကေတာ့ မႀကာခဏမွာေလ့ရွိပါတယ္၊

“ မင္း ဟိုတယ္ေတြ ေရာက္လို႕အိပ္ရင္ ဘုရားရွိခိုး, ဆုေတာင္းၿပီးမွအိပ္ကြ၊ အခန္းထဲမွာ ကိုယ့္ အရင္က ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးေတြ တည္းသြားမွန္း သိနိုင္တာ မဟုတ္ဘူး ” တဲ့၊

အေဖ့ကို က်ေနာ္ခ်စ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေဖ့စကားကို ေျမဝယ္မက်ေတာ့နားမေထာင္ျဖစ္ ပါဘူး၊ ေမ့သြားရတာနဲ႕, အလုပ္ပင္ပန္းရတာနဲ႕, စာဖတ္ရင္းနဲ႕ငိုက္သြြားရတာနဲ႕ က်ေနာ့္အတြက္ ဘုရားရွိခိုး ၿပီးမွအိပ္ရာဝင္တဲ့ ညေတြက နည္းပါးလြန္းပါတယ္၊

ဒီလိုနဲ႕တခါမွာေတာ့ ပုဂံၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ႀကီးဟိုတယ္တစ္ခုကို က်ေနာ္ေရာက္လာပါတယ္၊ အလုပ္ကိစၥနဲ႕အဲဒီမွာ (၂) ည တည္းခိုဖို႕ပါ၊ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ လုပ္ငန္းသေဘာအရ မိုးလင္းကတဲက ထြက္လိုက္တာ ဟိုတယ္ကိုညမိုးခ်ဳပ္, ညစာ စားၿပီးမွျပန္ေရာက္ေလ့ ရွိပါတယ္၊ ေရာက္ရင္လည္း သိပ္မၾကာခင္မွာ အိပ္ရာဝင္ျဖစ္ပါတယ္၊ အၿမဲလိုလို ႏြမ္းနယ္ေနတတ္ေတာ့ စာဖတ္ရင္ေတာင္ သိပ္ ၾကာၾကာမဖတ္နိုင္ပါဘူး၊ အဲဒီဟိုတယ္မွာ က်ေနာ္မၾကာခဏတည္းဖူးပါတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ့္ယာလိုပဲ သက္ေတာင့္သက္သာနဲ႕ေနရတာအဆင္ေျပပါတယ္၊ ပထမညမွာ ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္၊ မိုးလင္းေတာ့ ၾကည္ၾကည္လင္လင္နဲ႕ ႏိုးလာၿပီး ဒုတိယတစ္ရက္တာ အလုပ္စ, ပါတယ္၊

အဲဒီ ဒုတိယေန႕မွာ တစ္ေန႕တာ, တာဝန္ၿပီးလို႕ ညပိုင္းမွာ ဟိုတယ္ကိုျပန္ေရာက္လာပါ တယ္၊ ည (၉) နာရီခြဲေလာက္ေတာ့ ရွိပါၿပီ၊ ဟိုတယ္ ဧည့္ႀကိဳမွာ ရင္းႏွီးေနတဲ့ ဝန္ထမ္း
ေကာင္မေလးကို ႏွဳတ္ဆက္ျဖစ္ပါတယ္၊ က်ေနာ္ကေတာင္ က်ေနာ့္အသိေတြထဲက ဟိုတယ္မွာ လက္ရွိဘယ္သူတည္းေနသလဲ လို႕ေမးလိုက္ပါေသးတယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္... က်ေနာ္တို႕လုပ္ငန္းတူ သူငယ္ခ်င္းေတြက ခရီးသြားရင္း တည္းခိုခန္းေတြမွာ မၾကာခဏဆိုသလို ဆံုတတ္ၾကပါတယ္၊ အဲဒီ ညမွာေတာ့ ဧည့္သည္သိပ္ မမ်ားေၾကာင္းနဲ႕, က်ေနာ္သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့ သူေတြသာရွိေၾကာင္း ေကာင္မေလးက ျပန္ေျဖပါတယ္၊

ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္းသူ႕ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကိုယ့္အခန္းရွိရာ လာခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္အထိ က်ေနာ့္ဘဝမွာ ေမ့ေပ်ာက္လို႕မရႏိုင္မယ့္ ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခု အဲဒီည, အဲဒီအခန္းထဲမွာ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႕ မထင္ထားမိပါဘူး၊ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အဝတ္အစားလဲ, ေနာက္တစ္ေန႕ က ဟိုတယ္ကထြက္မယ့္ေန႕ျဖစ္လို႕ ပစၥည္းေတြသိမ္းပါတယ္၊ ကိုယ္လက္သန္႕စင္ၿပီး စာတစ္ပိုဒ္ ေလာက္ဖတ္ဖို႕ ျပင္ရင္း စီးကရက္ကို မီးညိႇပါတယ္၊

တကယ္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ ေဆးလိပ္မေသာက္သင့္မွန္း က်ေနာ္သိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အျပင္ထြက္ရမွာ ပ်င္းတာရယ္, စာဖတ္ရင္းနဲ႕ေသာက္ခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္အခန္းထဲမွာပဲ ေသာက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္၊ ခဏအၾကာမွာ ေဆးလိပ္ကို ကုတင္ေဘးက စားပြဲပုေလးေပၚမွာ ရွိတဲ့ ျပာခြက္ထဲမွာ ထိုးေခ်ရင္း က်ေနာ္ မီးပိတ္, အိပ္ရာဝင္လိုက္ပါေတာ့တယ္၊ အဲဒီ ဒုတိယညမွာ လည္း က်ေနာ္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္၊ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ၊ မိုးလင္းလာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ထထိုင္လိုက္ရင္း ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ ေဆးလိပ္ျပာခြက္ဆီ အၾကည့္ကေရာက္သြားပါ တယ္၊ အဲဒီမွာ က်ေနာ္အရမ္း အံ့ၾသသြားပါတယ္၊ ျပာခြက္ထဲမွာ ေဆးလိပ္ျပာေရာ, စီးကရက္အစီခံ ေတြေရာ တစ္ခုမွ မရွိပါဘူး၊ ဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ့္? ညကပဲ မွတ္မွတ္ရရ ငါစီးကရက္တစ္လိပ္ ေသာက္ေသးတာပဲ၊

ေဆးလိပ္ျပာခြက္က ဖန္အၾကည္သားနဲ႕လုပ္ထားတာပါ၊ ျပာေရာ, အစီခံေတြေရာ မရွိတဲ့ အျပင္ေသေသခ်ာခ်ာ ေရနဲ႕ေဆးေၾကာထားသလိုျပာခြက္ကေလးက သန္႕ရွင္းလို႕..... က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာလည္း ထင့္ကနဲျဖစ္သြားပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ ေဘးဘီလည္းၾကည့္လိုက္္ေရာ ကုတင္ေပၚက ထ, ခုန္မိမတတ္ က်ေနာ္ေခါင္းနားပန္းႀကီးသြားပါေတာ့တယ္၊ ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက ဘယ္လိုမွယံုႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး၊ ေဆးလိပ္ျပာေတြနဲ႕ စီးကရက္အစီခံေတြက က်ေနာ့္ကုတင္ေပၚ, ေျခရင္းဖက္မွာ ပံုလ်က္ သားကေလးပါ၊ က်ေနာ္လည္း လန္႕ျဖန္႕ၿပီးကုတင္ေပၚကခုန္ဆင္း, အခန္းအလယ္ေခါင္မွာ မတ္တပ္ရပ္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္၊ အဲဒီေနရာကေန က်ေနာ့္ကုတင္ေျခရင္းဖက္က ေဆးလိပ္ျပာေတြနဲ႕ အစီခံေတြကို ၾကက္ေသ, ေသရင္းၾကည့္ေနမိပါတယ္၊ တၿပိဳင္တည္း ၾကက္သီး ေမြးညႇင္းေတြထ, လာၿပီး ေခြ်းေစးေတြလည္း ျပန္လာပါတယ္၊ လံုးဝ ေမွ်ာ္လင့္မထားေတာ့ က်ေနာ္ လည္းေတာ္ေတာ္ေလး တုန္လွဳပ္သြားၿပီး “ က်ေနာ္ သရဲအေျခာက္ခံရပါၿပီဗ်ိဳ႕ ” လို႕ ေအာ္္ဟစ္ၿပီး အျပင္ကို ေၾကာက္လန္႕တၾကား ထြက္ေျပးမိေတာ့မလို ျဖစ္သြားပါတယ္၊ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ မနက္ခင္းမွာ က်ေနာ့္ႏွလံုးခုန္သံကို က်ေနာ္ျပန္ၾကား ေနရပါတယ္၊

အဲဒီအခ်ိန္ စိတ္ကိုမနည္း ျပန္တင္းယူရပါတယ္၊ ... ၿငိမ္ၿငိ္မ္ထားစမ္း... မင္းစိတ္ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ ထားစမ္း၊..... ဘာမွမျဖစ္ဘူး... ဘာမွမရွိဘူး၊ အခုမိုးလင္းေနၿပီ..... အျပင္မွာလူေတြသြားလာေနၿပီ၊ အခန္းထဲမွာလည္း ေနေရာင္ေတြလင္းလို႕...... ဟုတ္ၿပီ... အသက္ကိုျပင္းျပင္းရွဴ..... အသက္ကိုျပင္းျပင္းရွဴ..... ဟုတ္လာၿပီ၊ ဟုတ္လာၿပီ..... စိတ္ကို စုထား.................

အတန္ငယ္စိတ္သက္သာရာရမွ အခန္းထဲကို မ်က္လံုးကစားၾကည့္ပါတယ္၊ ပစၥည္းအားလံုး ပံုမွန္ပါပဲ၊ ဘာမွေျခရာလက္ရာ မပ်က္ပါဘူး၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ ခရီးေဆာင္အိတ္ကလည္း မေန႕ညက အတိုင္း ထုပ္ပိုးထားလ်က္၊ တခန္းလံုးကမေန႕ညက အိပ္ရာမဝင္မီက အတိုင္းပါပဲ၊ ကြဲျပားေနတာဆိုလို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာထားတဲ့ ဖန္အၾကည္ေဆးလိပ္ျပာခြက္ ကေလးရယ္, ကုတင္ေျခရင္း အိပ္ရာခင္း ျဖဴျဖဴေပၚမွာ ေသေသခ်ာခ်ာပံုထားတဲ့ ျပာေတြနဲ႕ စီးကရက္အစီခံ (၃) ခုရယ္၊ (၂) ခုကက်ေနာ္ပထမေန႕က ေသာက္ထားတာ, တစ္ခုက မေန႕ညကဟာ.........

ဘာျဖစ္သြားတာလဲ? ဒါဟာသရဲေျခာက္တာလား? အခန္းရဲ႕အလယ္ေခါင္မွာ ရပ္လ်က္သား နဲ႕က်ေနာ္အျပင္းအထန္ အေျဖရွာၾကည့္ပါတယ္၊ မအိပ္ခင္ဘာေတြထူးျခားေသးလဲ? စဥ္းစားစမ္း၊ ဥပမာ-ေခြးေတြအူေနသလား? မအူပါ၊ ဘာေခြးအူသံ, ေခြးေဟာင္သံမွ က်ေနာ္မၾကားခဲ့ပါဘူး၊ မေန႕ညက လျပည့္ညလား, ဒါမွမဟုတ္ လကြယ္ညလား? မဟုတ္ပါ၊ သာမန္လဆန္းရက္ တစ္ရက္ပါပဲ၊ ဒါျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား တိတ္ဆိတ္ေနတာမ်ိဳးရွိလား? အင္း, ဒါေတာ့ရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီဟိုတယ္ဟာ ဒီလိုပဲ အျမဲတိတ္ဆိတ္ ေအးခ်မ္းေနတတ္တာပဲ၊ မေန႕ညကမွ ထူးၿပီး ပိုတိတ္မေနပါဘူး၊ ေလမတိုက္ဘဲ ခန္းဆီးလွဳပ္သြားတာမ်ိဳးေတြေရာ ရွိလား? မရွိပါ၊ က်ေနာ္က ျပတင္းတံခါးကို အေသပိတ္ထားၿပီး ေလေအးစက္ဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္ ဘာခန္းဆီးမွ မလွဳပ္ပါ၊

ဒီလိုနဲ႕ ဒါသရဲေျခာက္တာမဟုတ္ဘူးလို႕ က်ေနာ္ေတြးလိုက္ပါတယ္၊ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ဒါ, သရဲ ေျခာက္တာလံုးဝမဟုတ္ဘူး၊ ဒါ, သာမန္အျဖစ္အပ်က္ပဲ၊ ကဲ....ဟုတ္ပါၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီသာမန္ အျဖစ္အပ်က္ကဘယ္လိုျဖစ္ပ်က္သြားတာလဲ? ဒီေတာ့တခါ က်ေနာ္ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစား ၾကည့္ပါတယ္၊ ညတုန္းက ငါ့ဟာငါအိပ္မက္ထဲမွာ ေယာင္ၿပီးလမ္းထေလွ်ာက္ရင္း သြန္မိတာမ်ား လား? မျဖစ္ႏိုင္ပါ၊ က်ေနာ့္မွာ အိပ္ေနစဥ္ေယာင္ယမ္းၿပီး ထ, လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အေလ့ မရွိပါဘူး၊ မိဘ သူငယ္ခ်င္းအသိုင္းအဝိုင္းမွာ က်ေနာ္အဲဒါမ်ိဳးလုပ္တတ္တယ္လို႕ ဘယ္သူကမွ မေျပာဖူးပါဘူး၊ ဒါျဖင့္ ေလေအးစက္အရွိန္ေၾကာင့္ လြင့့္သြားတာမ်ားလား? ဒါလည္းမဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး၊ ေလေအးစက္
က ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာမဟုတ္ပါ၊ အခန္းရဲ႕ဟိုးတဖက္ျခမ္း နံရံမွာ ကုတင္နဲ႕အၿပိဳင္ရွိတာပါ၊ ၿပီးေတာ့ စက္ကဖြင့္တယ္ဆိုရုံေလး ဖြင့္ထားၿပီး ေလထြက္ေပါက္ကလည္း ေအာက္ကိုစိုက္ထားတာ ပါ၊

ၿပီးေတာ့ ျပာေတြကေလတိုက္လို႕ျပန္႕က်ဲေနပံုမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး၊ ေသေသခ်ာခ်ာပံုၿပီးမွ အေပၚကေန စီးကရက္အစီခံ (၃) ခုစိုက္ထားတဲ့ပံုစံပါ၊ ေနာက္တခု ထူးဆန္းတာက တညလံုးလံုး က်ေနာ္အိပ္ခဲ့တာေတာင္ က်ေနာ့္ေျခေထာက္နဲ႕ ျပာေတြ မေတာ္တဆ မထိမိျခင္းပါပဲ၊ ဘယ္လိုမွစဥ္းစားလို႕ မရတာနဲ႕ က်ေနာ္လက္ေလွ်ာ့လိုက္ပါတယ္၊ တေန႕တာအတြက္ ျပင္ဆင္ရမွာ ကလည္းရွိေသးတယ္၊ ေရမခ်ိဳးခင္မွာ “ အင္း..... ဒီျပာေတြေတာ့ရွင္းပစ္ခဲ့မွပါပဲ၊ ေတာ္ၾကာဟိုတယ္ က ငါ့ကို အိပ္ရာေပၚျပာသြန္ရေလာက္တဲ့အထိ စိတ္မႏွံ႕ဘူးထင္သြားမွျဖင့္.... ” လို႕ေတြးမိၿပီး ျပာေတြနဲ႕ အစီခံေတြကို အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ အမွိဳက္ပံုးထဲသြန္လိုက္ရပါတယ္၊

x x x x x

ဒီအေၾကာင္းကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာျဖစ္ပါဘူး၊ ဒီလိုနဲ႕ရက္ေပါင္း (၂၀) ေလာက္အၾကာမွာ က်ေနာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ဆံုျဖစ္ၾကပါတယ္၊ စကားစျမည္ေျပာၾကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဟိုေရာက္လိုက္, ဒီေရာက္လိုက္နဲ႕ လူစံု, အေၾကာင္းစံုပါပဲ၊ အဲဒီမွာ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ အေၾကာင္းေျပာဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္၊

“ မင္းတို႕ကို ငါၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခု ေျပာျပမယ္..... ”

အားလံုးရဲ႕မ်က္လံုးေတြက က်ေနာ့္အေပၚေရာက္လာၾကတယ္၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာတာကို စိတ္ဝင္တစားနဲ႕ နားေထာင္္ေနၾကတယ္၊ က်ေနာ့္စကားလည္းဆံုးေရာ ဆန္းထြန္းက ေမးလိုက္ပါတယ္၊

“ အဲဒီအခန္း နံပါတ္က ........ မဟုတ္လား? ”

က်ေနာ္အံ့ၾသသြားတယ္၊ ဒီေကာင္ဘယ္လိုသိတာပါလိမ့္?၊ တၿပိဳင္နက္္ထဲမွာ က်ေနာ္တစံုတခုကို ဆက္စပ္ေတြးမိသြားတယ္၊ ဆန္းထြန္းနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔က ခရီးမွာ မၾကာခဏ ဆံုဖူးပါတယ္၊ ပုဂံက အဲဒီဟိုတယ္မွာလည္း တခါဆံုပါတယ္၊ ဒီတုန္းက “ ငါ တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းလို႔ကြ ” ဆိုၿပီး သူ, က်ေနာ့္အခန္းထဲ လာအိပ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာျပန္ၾကားရတာ
က သူ အဲဒီဟိုတယ္ေရာက္တိုင္း အေဖာ္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ အခန္းမွ်ေနဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္တဲ႔၊ က်ေနာ္တို႔ေတာင္ ရယ္ျဖစ္ၾကပါေသးတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ထဲမွာ ဆန္းထြန္းက အလြန္သရဲေၾကာက္ တတ္သူပါ၊ ၾကည့္စမ္း..... ဒါျဖင့္ ဒီေကာင္ ဒီအခန္းအေၾကာင္းသိေနတာေပါ့၊ ငါ႔ကိုေတာင္ ႀကိဳမေျပာဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ က်ေနာ္ျပန္ေတြးမိသြားတယ္၊ အဲ.... ေနဦး, ငါႀကိဳသိထားရင္ ဘာမွ မဟုတ္ခင္ကတည္းက ႀကိဳၿပီး ေၾကာက္ေနရဦးမယ္၊ အခုလိုကမွ ေတာ္ေသးတယ္၊ က်ေနာ္ အေတြးေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနတုန္း........ ဆန္းထြန္းက ဆက္ေျပာပါတယ္၊

“ အဲဒီ အခန္းက နာမည္ႀကီးတယ္ကြ ” တဲ႔၊

ဒီ႔ေနာက္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေဝဖန္သံေတြ, ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ, ေကာက္ခ်က္ဆြဲသံေတြနဲ႔ ဆူညံေနပါေတာ႔တယ္၊ သူတို႔အားလံုး လိုလိုကေတာ႔ က်ေနာ္ သရဲေျခာက္ခံလိုက္ရတယ္ လို႔တညီတညြတ္ထဲ ေျပာၾကပါတယ္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီလို ခံယူ လိုက္ဖို႔ ဝန္ေလးေနတုန္းပါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ သရဲေျခာက္တယ္ ဆိုတာ ခန္းဆီးစ လႈပ္တာတို႔, တံခါးလာေခါက္တာတို႔, ေရဘံုဘိုင္ သူ႕အလိုလိုပြင့္တာတို႔, အိပ္ေနတုန္း ေစာင္ေတြ လာဆြဲခ်တာတို႔, မီးေတြ ပိတ္လိုက္, ဖြင့္လိုက္ေဆာ့တာတို႔ ဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားမိလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမယ့္ သရဲဆိုတာ သူေျခာက္ခ်င္သလို ေျခာက္မွာေပါ႔၊ ဘယ္စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမွ လိုက္နာေနစရာမလိုပါဘူး၊ သရဲေတြဆီမွာလည္း ဟိုေကြ႕ ဟိုတက္နဲ႔ ေျခာက္, ဒီေကြ႕ဒီတက္နဲ႔ေျခာက္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ရွိခ်င္ရွိေနမွာပါပဲ၊ သူစိတ္ကူးရတဲ့ အတိုင္းေပါ့၊ က်ေနာ္ကသာ သရဲကို ပံုစံခြက္ထဲသြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနမိတာ၊ တကယ္ေတာ့ သရဲက က်ေနာ္ဖတ္ဖို႔ ေရးထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္မွ မဟုတ္ဘဲ၊

ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ သရဲအေျခာက္ခံရတယ္ဆိုတဲ့ ရႈေထာင့္ကေန ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ့္ ကိုေျခာက္တဲ့ သရဲဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိခ်င္လာျပန္ေရာ၊ ပုဂံၿမိဳ႕မွာဆိုေတာ့ ဧကႏၲ ပုဂံေခတ္ က မကြ်တ္ဘဲ က်န္ေနတဲ့ သရဲတစ္ေကာင္မ်ားလား? ဒါဆိုရင္ေတာ့ သူ စီးကရက္ဆိုတာ သိမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါ႔ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ေဆးလိပ္တိုေတြနဲ႔ လာေဆာ့တာေနမွာ၊ အင္း-သရဲဟာ လူ႔ဘဝတုန္း က အခန္းသန္႔ရွင္းေရး ဝန္ထမ္းလည္း ျဖစ္ေနႏိုင္တာပဲ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ေဆးလိပ္တိုေတြကို လႊင့္ပစ္တာေနမွာ၊ ဒီအေတြးကိုခ်က္ခ်င္းပဲ က်ေနာ္ေစာဒက တက္မိပါတယ္၊ ဟင္-ဒါဆိုရင္ အမႈိက္ပံုးထဲ ပစ္ရမွာေပါ့၊ အခုေတာ့ စည္းမရွိ, ကမ္းမရွိနဲ႔၊ ဒါေပမယ့္ တဆက္ထဲမွာ သရဲက က်ေနာ့္ကို လာေျခာက္ေနတာ, က်ေနာ့္အခန္းကို သန္႔ရွင္းေရးလာလုပ္ေပးေနတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးမိသြားပါတယ္၊ ဟုတ္တယ္..... အမိႈက္ပံုးထဲဆိုရင္ က်ေနာ္ျမင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါဆိုရင္သူ႕ အတြက္ေပ်ာ္စရာမေကာင္းေတာ့ဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အိပ္ရာေပၚပံုတာပဲေနမွာ၊ ေနပါဦး, အဲဒီသရဲဟာ က်ေနာ့္ကို ေဆးလိပ္မေသာက္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔လုပ္တာမ်ားလား? ဥပမာ-သူဟာလူ႔ဘဝတုန္း ကဆရာဝန္ ဒါမွမဟုတ္ အဆုတ္ကင္ဆာနဲ႔ကြယ္လြန္ခဲ့သူတဦးဦး ဆိုရင္ေပါ့၊ ဒါဆိုရင္ အဲဒီညတုန္းက သရဲက ဘာေတြမ်ားစဥ္းစားေနမွာပါလိမ့္၊ “ အင္း..... ဒီေကာင္ေလး ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ကိုယ့္ အဆုတ္ကို ကိုယ္ဖ်က္ဆီးေနတာပဲ ” လို႔မ်ား ကရုဏာေဒါသနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ငံု႔ၾကည့္ေနမွာလား? အမေလး..... အဲဒီျမင္ကြင္းကို ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေတာ့ ေက်ာထဲကေအးကနဲ စိမ့္သြားၿပီး က်ေနာ္ လန္႔သြားပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ အဲဒီအေတြးေတြကို ရပ္ၿပီး ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ဖို႔ က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္၊

x x x x x

အခုေတာ့လည္းၾကာခဲ့ပါၿပီေလ၊ က်ေနာ္လည္း ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္တာ အေတာ္ၾကာသြားပါၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ေဆးလိပ္ျပာေတြ, အစီခံေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ျပာခြက္ေတြကို အမွတ္မထင္ ျမင္တိုင္း က်ေနာ့္ေဆးလိပ္ျပာေတြကို သူ႕သေဘာနဲ႔သူ သြန္သြားတဲ့ တခါတုန္းက သရဲတစ္ေကာင္ကို ရံဖန္ရံခါ သတိရေနတုန္းပါပဲ။ ။


ညီလင္းသစ္
၄ ႏိုဝင္ဘာ၊ ၂၀၀၇


11 comments:

Anonymous said...

အဲလိုအျဖစ္မ်ိဳး မေသခင္ ကုိယ္ကိုတိုင္္ ၾကဳံဖူးခ်င္တယ္ရွင္။
ရွာေနခဲ႔တာၾကာပါျပီ။ ခုလိုကိုယ္ေတြ႕ကို ဖတ္ရတာ တစ္စုံတစ္ရာအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုရလိုက္တာပါပဲ။

ေမျငိမ္း said...

ညီလင္းေရ.. အဲဒါ ဧရာဟိုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမလည္း သရဲအေျခာက္ခံရသလို တခါၾကံဳဖူးသား။ ဒါမဲ့ အဲေလာက္ေတာ့ မေသခ်ာ။ ဟီ.. ခု ဖတ္ရင္း ၾကက္သီးေတြ ထလာေသး။

သက္ေဝ said...

ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ ့ ဖတ္သြားတယ္...
ေရးထားတာ ပီျပင္ေတာ့ ပိုေႀကာက္မိတယ္
မေလးက ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳဖူးခ်င္တယ္ တဲ့... :-(

သက္ေဝ said...

ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ ့ ဖတ္သြားတယ္...
ေရးထားတာ ပီျပင္ေတာ့ ပိုေႀကာက္မိတယ္
မေလးက ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳဖူးခ်င္တယ္ တဲ့... :-(

Anonymous said...

ေအာင္မေလးး ...

ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္

Anonymous said...

ျပန္ခါနီး မို႕လို႕ေတာ္ေသးတာေပါ့။ မဟုတ္ရင္ အကို အခန္းေျပာင္းေျပးမွာ မွတ္လား? :D

Adora

San San Htun said...

တေယာက္တည္းရိွေနတုန္း ကြန္ပ်ဴတာႏွိပ္သံၾကားလို ့လွည့္ၾကည့္..အခန္းထဲမွာ ကိုယ္တေယာက္တည္း..ပေရာဂ်က္မၿပီးေသးလို ့ ကုန္းေရးေနတာ..ေမသူေလး ၿပန္လာေတာ့မွ အမ ဒီအခန္းထဲမွာ တေယာက္တည္းေနတယ္ ဆိုေတာ့မွ သေဘာေပါက္တယ္..သရဲကေတာ့ စိတ္ညစ္သြားမယ္..ေၿခာက္လို ့ေၿခာက္မွန္းမသိတဲ့ ငတိမေလး..ေနာင္မ်ားဆို အဲဒီအခန္းကို ေယာင္လို ့ေတာင္ မသြားေတာ့ဘူး..ဟဲ..ဟဲ အဲဒီလို သတၱိခဲ...

blackroze said...

ဒီအထိ ျပန္လာဖတ္ သြားတယ္ အကိုေရ


ညီမ blackroze ( ပစ္ပစ္ )

ေရႊအိမ္စည္ said...

ၾကံဳဖူးဘူး....သိေတာ့သိခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္းေတာ့ သိခ်င္ဘူး
အေဖာ္ေလးနဲ႔ သိခ်င္တယ္။
မေလးနဲ႔ သြားရင္ေကာင္းမယ္.. :D :D

ညီလင္းသစ္ said...

ညီမ ေ႐ႊအိမ္စည္က တကယ့္ သတၱိခဲပဲကိုး...၊ းD

Zay said...

သရဲအ​ေၾကာင္​းမ်ားမ်ား​ေရးပါက်မကသရဲ​ေၾကာက္​​ေပမဲ.သရဲအ​ေၾကာင္​း​ေတာ.ဖတ္​ရတာႀကိဳက္​တယ္​